Nul punten gehaald in de tweede helft van dit seizoen. Kortom: tijd om hier verandering in te brengen. Met goede hoop, goed weer en goede zin gingen we op weg naar Son. Echter wisten ook deze mannen de winst in eigen huis te houden. 2-3.

Met het oog op de laatste wedstrijden was het vandaag zaak het hoofd koel te houden. Meteen vindt er prima samenwerking tussen Michiel van Loon en Sjors van de Schoot plaats wat resulteert tot een goed schot op goal van onze jonge middenvelder. Helaas naast. Son weet hier mee om te gaan en zet onze keeper aan het werk. Het wordt geen schot op goal maar Son laat een boodschap achter. Het wordt een strafcorner, slecht aangegeven maar na wat gerommel komt de bal een eind. Geert Kemps weet het doel echter schoon te houden en het spel kan verder gaan. Dit geldt dan met name voor de thuisploeg. De Oirschotse verdediging moet een tandje bijzetten, Joppe Tra, Geert Kemps, Bart van Straten en Tom Kemps proberen allemaal dezelfde man op de achterlijn aan te pakken. Sjoerd van Loon wil ook zijn bijdrage leveren en helpt de defensie. De goal is nu echter leeg en via een aantal sticks rolt de bal stilletjes over de doellijn. Zoals vaker gezegd, met een voorsprong hockeyt het lekkerder en snel weet de thuisploeg zijn tweede goal te maken. Oirschot laat het hier niet bij zitten en draait het spel om. Bart van Straten weet een voorzet te geven op Maarten Ooms die na wat pingelen de bal voorgeeft op Nic Hagemeijer. Laatst genoemde krijgt van de keeper een tikje op de benen. Een strafbal is hiervan het logische gevolg. Geert Kemps weet deze koelbloedig te benutten. Oirschot speelt weer vol vertrouwen wat zich uit in fel hockey. Soms ietwat te fel. Tom Sas mag tien minuten het spel vanaf de bank bekijken na het twee maal slaan op de stick van de tegenstander. Een strafcorner wordt aan Oirschotse kant gegeven maar Geert Kemps pusht hem in de te makkelijke hoek en zo blijft de stand onveranderd.

Ruststand: 2-1. Het spel is nog wat wisselvallig. Wat wel opvalt is werk dat Sjors van de Schoot levert. Wanneer we dat allemaal gaan doen in de tweede helft komt het goed.

De eerste kans valt weer aan onze kant. Joppe Tra kan met zijn stick net bij de pass van Nic Hagemeijer en pusht de bal recht op de keeper. Uit de rebound mag Sjors van de Schoot het nog eens proberen, maar ook deze gaat langs. De lange corner verandert in een strafcorner maar de keeper van Son zit hier uitstekend laag bij. De volgende is wel raak, Geert Kemps mag zijn tiende van het seizoen aantekenen. Dan komen we plotseling bij de verkeerde goal terecht. Een strafcorner wordt gegeven en in Son schijn je met een flats in het net te mogen scoren. De regel luidt toch echt: “Het spelen van de bal met een “slapshot”of een “flats”(een langer durende schuif- of veegbeweging met de stick voor die in contact komt met de bal) wordt aangemerkt als slag.” En dus zou deze niet mogen tellen. Maar een scheids heeft natuurlijk altijd gelijk en zo komt Son voor de tweede keer vandaag op voorsprong. Oirschot moet komen. Geert Kemps komt na een onbesuisde tackle-back stevig in botsing met zijn tegenstander, maar na voordeel krijgt hij tien seconden later rood. Waar deze kaart vandaan komt snapt niemand. Feit is wel dat hij deze wedstrijd niet meer uit mag spelen en met tien man kan het nog wel eens lastig worden. Oirschot gaat voornamelijk tegen zichzelf hockeyen. Er worden slechte passes gegeven door miscommunicatie en zelfs simpele dingen gaan nu mis. Son krijgt nog een strafcorner maar Tim Kesseler (vervanger Sjoerd na blessure eerste helft) weet uitstekend uit te lopen en de bal naar buiten weg te werken. Helaas was dit niet genoeg en lukt het Oirschot wederom niet om te winnen.

Eindstand: 3-1. Over het geheel gezien heeft Oirschot bijna 25 minuten lang met tien man gespeeld. Vaak was het bijna raak en wisten we het doelnet bijna te vinden. Maar bijna telt niet in de sport. En dus verliezen we. Volgende week krijgen we Concordia op bezoek en daar gaan we helemaal voor!